Morton Feldman, jeden z twórców minimalizmu, założenia tego stylu ujmuje lapidarnie w tytule jednego ze swoich utworów: „Why Patterns?” („Dlaczego wzory?”). Wśród osób inspirujących się jego dokonaniami wymienia się nazwisko Brytyjczyka Howarda Skemptona, twórcy jakich utworów, jak „June 77” czy „Toccata”. Do najwybitniejszych przedstawicieli spektralizmu, kierunku, który zajmuje się głębią dźwięku jako jego czwartym wymiarem, znajduje się Włoch Fausto Romitelli, autor „Domeniche alla periferia dell’imperio”. Elliot Carter, 103-letni obecnie klasyk muzyki amerykańskiej, przyczyn skomplikowania formy swoich utworów upatruje w przeżyciach związanych z II wojną światową: „Przekonałem się, że współczesną rzeczywistość można wyrazić tylko przez sztukę bardzo skomplikowaną, o dużym ciężarze gatunkowym” – uzasadnia. Uznanie przyniosły mu mistrzostwo warsztatowe i zmysł dramaturgiczny, widoczne między innymi w takich utworach, jak „Enchanted Preludes” czy „Gra”, poświęcona Witoldowi Lutosławskiemu. Te i inne wybitne kompozycje współczesne usłyszymy w Filharmonii Łódzkiej we wtorek, 24 maja, o godz. 19.00